Proyek Kampung Loco

Het vakantiegevoel begint te komen. Om 9.30 uur begeven we ons op weg naar Mandalika's Homestay, laverend over de zandweg, voorzichtig achter het achterwerk van een koe door, crossen we naar de "grote" weg. Martin, de eigenaar van Madalika, had ons uitgenodigd op de koffie en als we daar aan komen excuseert hij zich een kwartiertje omdat hij zijn zoon Adam af gaat halen van school. Die stopte nl. vandaag iets eerder. Rohanna, zijn vrouw komt er met dochter even bijzitten en heeft een aardig Indonesisch gesprek met Marijke. Af en toe vang ik wat woordjes op en weet globaal waar ze het over hebben. Ik had gehoopt dat ik in de praktijk wat meer er van op zou pakken maar dat valt tegen. Gelukkig heb ik een goede tolk bij me. Als Martin terug is gaat het gesprek verder in het Engels, van mijn kant doorspekt met Indonesische woordjes. Dat dan weer wel. Het is leuk om even weer met Martin bij te praten, we kennen hem dan ook al jaren. Tegen twaalven stappen we op en rijden naar Ampanan voor een jaarlijks bezoekje aan de kapper bij "Salon New York". Daar laten we ons heerlijk verwennen ("ja, Elise, ze werkt er nog steeds", moest ik van Marijke zeggen). Op de terugweg nog even wat drinken op het terras aan zee bij Graha. Daar treffen we Lory en Izaak die net willen vertrekken naar Mataram. We spreken af om woensdag samen te gaan eten. Dan terug naar ons huisje waar we net op tijd arriveren voordat er een gigantische onweersbui losbarst. Soms hebben we pech en blijft de bui geruime tijd in ons dal hangen. Zo ook vandaag, maar het is en blijft een prachtig gezicht. Misschien ook wel een opluchting voor veel vrouwen uit ons dorpje, die vandaag vanaf de vroege ochtend al heen en weer lopen vanaf de rivier. Ze moeten iedere keer omhoog lopen langs ons huis met een cementbak vol met rivierzand balancerend op hun hoofd. Daar wordt namelijk een huis gebouwd. Petje af voor de dames, alleen al door er naar te kijken breekt ons het zweet uit. Waarschijnlijk zijn de dames blij dat ze wat kunnen verdienen, maar het is echt ontzettend zwaar werk. De bui is inmiddels eindelijk overgedreven en wij gaan snel naar internet voor ons dagelijks huiswerk. Ja, we houden het netjes vol.