Al sinds gisteren voel ik me niet lekker. Een soort van opgeblazen gevoel, moet ik nu naar de wc of moet ik overgeven. Weet het niet en daarom neem ik alleen maar wat toast als ontbijt. We zien wel. We hebben ons voorgenomen om alles opnieuw in te pakken en te kijken hoe we dat allemaal meekrijgen in 2 rugzakken, maar hoe we ook persen het lukt niet. Dus buiten de twee rugzakken wordt het dus een extra tas met handel voor ons bedrijfje, een zak met kleding die we onderweg waarschijnlijk een voor een aantrekken, Marijke's dagrugzak, de laptop in mijn dagrugzak en dan nog twee kleine tasjes waar we de papieren en kleine persoonlijke spullen in hebben zitten en een klein buideltasje. Als boordbagage mogen we elk maar voor 20 kg. meenemen en 5 kg. handbagage. Het lijkt wel of we een jaar weg zijn geweest. Nou ja, als we bij moeten betalen horen we het wel. Om twaalf uur checken we uit, betalen onze kamer en gaan dan even gezellig kletsen met een van de jongens van "Adus Beach In " wachtend onder een afdakje op de taxi. Uiteraard over Lombok want dat is het enigste wat ons hier in Bali boeit. Keurig op tijd verschijnt de taxi en laten we ons af zetten bij het vliegveld, waar we meteen al getuige zijn van een luide scheldpartij van een westerling die een kruierskarretje gepikt heeft van een kruier en die hem daarover aanspreekt. Het " asshole " en niet nader te noemen bewoordingen zijn niet van de lucht. Ja ja, we komen weer terug in de westerse maatschappij. Traditioneel laten we ons, voordat we naar binnen gaan op een terrasje zakken en nemen we nog de tijd voor wat te eten, althans Marijke. Ik durf het niet aan en neem genoegen met een drankje. Uiteindelijk pakken we ons op en gaan naar binnen. Gisteren waren we al een internetcafe ingestapt om ons online in te checken en dat heeft zijn voordelen dat we nu niet in de lange rij hoeven te staan en meteen aan de beurt zijn. Als we de drie boordbagagestukken op de weegschaal zetten, zorg ik ervoor dat een tas zo ligt dat hij niet word meegewogen en zodoende zitten we precies op 40,5 kg. De handbagage houden we angstvallig achter onze rug en voor op de grond voor de balie, daar kijken ze toch niet overheen. Truc gelukt en zo lopen we daarna de trap op om de luchthavenbelasting te betalen. Nationale vluchten kosten 20.000 Rp. en Internationale vluchten 150.000 Rp. per persoon. Omgerekend is dat 1.40 euro en 10.50 euro. Heel wat anders als die westerse bedragen. Vervolgens de paspoortcontrole en dan is het wachten op het tijdstip dat we aan boord kunnen gaan. Gelukkig hebben ze hier nog rookruimtes. Uiteindelijk kunnen we aan boord, zoeken ons plekje op en verlaten we om 16.00 uur Indonesie op weg naar een tussenstop in Hong Kong waar we tegen 20.30 uur aankomen. Daar begint dan weer het hangen en wachten. we besluiten de tijd nuttig te besteden en typen de laatste 2 dagen in de laptop. Met het typen komen natuurlijk ook weer de herinneringen terug. We kijken nog even een filmpje waarop "onze" Adi de slappe lach krijgt. He dat lucht weer een beetje op.
Maandag 17 november 2008
