Proyek Kampung Loco

Nieuwsbrief januari 2010

Ja en dan gaat de tijd plotseling heel snel. Nog een paar weekjes en dan gaan we Lombok verlaten. 18 februari vliegen we naar Bali en na nog eens 2 weekjes Thailand, komen we 5 maart terug naar Nederland.
Nou wisten we van te voren niet dat overwinteren zo letterlijk werd. Wat hebben jullie een winter in Nederland zeg!! De berichten liegen er niet om. En wij hier maar zweten………

Maar genoeg over het weer. Hier weer de laatste info, voor de mensen die geen tijd hadden om die ellenlange verslagen van ons te lezen, of die aangewezen zijn op de Engelse vertaling, die ik (sorry) nog steeds ooit ga maken.

• Eerst moeten we even iets recht zetten. In onze laatste nieuwsbrief hadden we vergeten om de namen van Bob en Myti te noemen. Ook zij deden een sponsoring. Op de site hebben we de namen alsnog in de nieuwsbrief gezet. Maar ze stonden niet vermeld in de nieuwsbrief die jullie ontvangen hebben.
  Nogmaals onze excuses hiervoor.
• In november 2009 zijn Hannie en Gerda hier in Lombok. Hannie kennen we al lang en Gerda mogen we nu leren kennen. We hebben een heel leuke tijd samen met veel gezellige koffie (of iets anders) uurtjes. Gerda laat ons weten dat ze een junior highschool kind wil sponsoren in ons project. We worden er helemaal blij van en beloven haar, zodra het juiste aantal nieuwe kinderen bekend is contact met haar op te nemen.
• In december mogen we een bijdrage ontvangen van Jacqueline en Nico Klarenbeek, een echtpaar dat we ook hier op Lombok hebben mogen ontmoeten. Ze geven zelfs in januari nogmaals een donatie. Geweldig bedankt lieve mensen.
• Theo Kleeven  geeft aan via een mailtje dat hij en Sjan wel een persoon voor de universiteit willen sponsoren. Een grote steun!!
• Zoals we op de valreep konden vermelden in de vorige nieuwsbrief, had onze ambassadeur Wim, restaurant In den Engel uit Venray, weer bereid gevonden hun kerst actie voor het project te houden. In januari ontvingen we het bericht dat het maar liefst € 900,- opgebracht heeft. Samen met hun actie van vorig jaar, is dit mooie bedrag voldoende om drie personen de hele universiteit opleiding af te laten maken. Dit is een pak van ons hart. Het is moeilijk om mensen te vinden om iemand van de universiteit te sponsoren.
• Vorig jaar hebben we het eerste jaar bekostigd van 6 personen van de universiteit en eentje van de junior high school met de bijdrage van school de Koempoelan. Het bedrag wat nog over is daarvan is voldoende om drie mensen de universiteit af te laten maken. De ander drie gaan dus nu naar In den Engel. En de jongen van junior high school gaat dit jaar naar de high school. Voor hem moeten we nog een sponsor vinden! Maar we hebben het volste vertrouwen.
• Zoals we jullie vermelden hadden we ook een gezin, waarvan de kinderen amper te eten hadden. Onze anonieme sponsor is bereid gevonden het komende jaar te zorgen dat deze drie kinderen elke dag een goede maaltijd krijgen. Een pak van ons hart!
• De Pentiak Silat vereniging Satira Pusaka uit Roermond, was het bij een eerdere actie niet gelukt om een bijdrage voor ons project bij elkaar te krijgen. We waren al blij met de aandacht die ons project daar kreeg. Maar ze hebben het niet opgegeven en diverse demonstraties het afgelopen jaar gehouden. Het resultaat is een bedrag van € 500,- dat we binnenkort van hen mogen ontvangen. Ze wachten tot wij terug zijn in Nederland.
• Robert Reijniers uit België wilde het project graag sponsoren, maar had problemen met paypall. Hij heeft het niet opgegeven maar ons persoonlijk een mailtje gestuurd en daarna alsnog een bijdrage gegeven. Dit noemen we karakter. Hartstikke bedankt.
• Wally, Ine, Iris en Joey zijn mensen die we toevallig op een markt in Nederland hebben leren kennen. Zij zijn ook helemaal weg van Lombok. Ze volgen ons project en lezen alle verslagen. Zo ontdekten ze toevallig dat we een wederzijdse kennis hadden. Andi een jongen die naar de high-school gaat en hier in een restaurantje werkt. Zij wilden hem graag sponsoren, maar hadden er alle begrip voor dat wij ons beperken tot kampung Loco. Het geluk wil dat er ook nog een project Impian-Anak is van de familie Geurts. Die waren bereid sponsor en kind op te nemen en dankzij hun kan Andi nu ook geholpen worden. Zo zie je maar weer hoe ontzettend fijn het is om met andere projecten samen te werken.
• De Engelse les wordt nu wekelijks gehouden op zaterdagmiddag om vier uur bij Bumi Adytia. De opkomst was in het begin heel wisselend, maar nu hebben we toch een vaste kern en hebben de kinderen van de gunung (berg) de klas ook gevonden. Laatste opkomst was 25 kinderen. De lessen worden gegeven door Ani (de dochter van Boung en Sareah). Ze zit zelf op de highschool en gaat volgend jaar naar de universiteit. Ik (Marijke) zit erbij als assistent en bemoei me alleen af en toe met de uitspraak. Mijn Indonesisch is niet voldoende om de grammatica uit te leggen, maar wel om af en toe mee te doen.
• Joep is voor de laatste foto van een kind van het project, zelf de berg op gelopen. Onder het toeziend oog van Adi. Een fikse wandeling in de vroege ochtend, maar zo konden we in ieder geval de laatste foto bemachtigen.
• Afgelopen zondag, weer een project vergadering gehouden om de laatste puntjes op de i te zetten.
  

1. Het gezin van Awal, vier kinderen is definitief uit het project. Awal ontwijkt ons zorgvuldig en wil niet meer met ons praten. We hebben besloten het verhaal te laten rusten. Genoeg is genoeg. Alleen jammer dat we niets kunnen doen aan alle verhalen die hij nu over het project rondstrooit. We gaan open en eerlijk verder en vertrouwen erop dat eerlijkheid het langste duurt! Toch blijven we het jammer vinden voor zijn vier kinderen.
2. Inmiddels zijn ook Jan en Dinega in Lombok gearriveerd. We hebben twee maal samen gegeten en samen gekeken hoeveel kinderen dubbel gesponsord worden. Het blijken er vijf te zijn. Maar aangezien ze alle schoolspullen allemaal via ons project krijgen en de gezinnen de bijdrage van Jan en Dinega ook heel goed kunnen gebruiken, hebben we besloten om deze vijf kinderen gewoon verder te helpen. Dit ook zeer zeker omdat wij doorgaan met sponsoring tot, indien nodig universiteit niveau. Misschien zijn er nog wel andere gezinnen die jaarlijks een bijdrage krijgen van andere mensen en waarvan we niets afweten. Dan nog zijn de mensen zo arm, dat alle hulp welkom is.
3. Het komende jaar gaan er veel kinderen naar de junior high school, of over naar de high school en zelfs naar de universiteit. De jongens van het project, gaan zorgen dat alle ouders de contracten tekenen van deze kinderen. Nogmaals de ouders tekenen ervoor dat ze erop toezien dat hun kinderen naar school gaan, maar tevens dat wanneer hun kind er de brui aangeeft men de jaren van de betreffende school (bijv. junior high-school staat voor 3 jaar) terug betalen. Dit is om een stok aan de deur te hebben voor ouders en kinderen en wij hebben geleerd dat dit nodig is. De sponsors hebben ook recht op een goede controle van het bestede geld. Bij elementry school kinderen is de bijdrage en dus ook de druk minder en vragen we geen contract.
4. We zullen pas in maart (na terugkeer) beginnen om alle sponsors aan te schrijven, aangezien ons systeem hier dermate langzaam is, dat we de rest van ons verblijf dan achter de laptop zouden moeten doorbrengen en daarvoor is het hier veel te mooi…………..Hopelijk hebben jullie begrip hiervoor.
   

Stand van zaken momenteel:

• 51 kinderen naar de elementry school
• 24 kinderen naar de junior high school
• 14 kinderen naar de high school, waarvan er 3 kinderen  door het extra potje van het project betaald worden.
  Dus zoeken we naarstig naar 3 sponsors voor de highschool (€125,- per jaar)
• 12 personen naar de universitei
• TOTAAL: 101 kinderen naar school.

LET WEL: Deze stand van zaken is onder voorbehoud dat de huidige sponsors doorgaan, ook als het kind naar een hogere school gaat. Het staat de sponsors helemaal vrij om niet door te gaan en we zullen dit per persoon met de sponsors bespreken. Dat vinden we niet meer dan netjes. Dus in  maart volgt hierover meer.

Het kan zijn dat er nog kinderen bij komen voor de elementry school van mensen die hier gehuurd wonen. Ook voor hen hebben we ons project open gesteld en er zijn, ondanks dat we nieuwe elementry kinderen erbij hebben, nog sponsors beschikbaar.

Voor wat betreft de vervolgopleidingen gaan we een wachtlijst instellen en wachten we tot we ook daadwerkelijk een sponsor hebben. Als gevolg hiervan hebben we nu 1 persoon op de wachtlijst staan voor de universiteit en die wordt pas aangemeld als we daadwerkelijk een sponsor hebben. De betreffende jongedame is hiervan op de hoogte en begrijpt de situatie.

Ook gaan we, naar aanleiding van een goede tip van een trouwe lezer, kijken of we misschien meerdere sponsors voor een kind kunnen vinden, die dan de lasten delen.

We hebben diepe bewondering voor de jongens hier, die echt zo hun best doen om dit hele project te doen slagen. We zijn allemaal maar een stelletje amateurs, maar wat hebben we al veel geleerd in de afgelopen jaren. En wat een resultaat als je beseft dat we in oktober 2005 begonnen zijn.

Tussendoor zijn we ook bezig geweest voor school De Keg uit Venray. Dit was een actie van school voor school en gaat dus buiten ons project om. Door de bijdrage van De Keg worden nu drie scholen geholpen. De enigste link naar het project is, dat het scholen betreft waar kinderen van kampung Loco op zitten. Het bedrag is nog lang niet op, dus de ondersteuning zal langdurig kunnen plaatsvinden. We zullen als we terug zijn, persoonlijk verslag gaan uitbrengen hierover.

Ook moeten we nog steeds naar Mangsit (sorry Albert en Gerry) om daar foto’s te maken van de school en te praten met Iwan. Hij begeleidt vanuit Lombok het project van Albert en Gerry. Die zijn een soort gelijk project als het onze begonnen in Mangsit. We wilden maar dat er meer van zulke mensen waren.

Zo, nu zijn jullie weer helemaal bij gepraat en kunnen wij even van een prachtige zonsondergang gaan genieten. Ja, het is dan ook het paradijs hier en dat beseffen we iedere dag. Heel veel sterkte met de kou en bedenk maar zo: hier hebben ze geen prachtige lente!!!!!!!!!!!!!!!!