Proyek Kampung Loco

  • Increase font size
  • Default font size
  • Decrease font size
Zomer 2009 Nick, Elise en Jeffrey

Zaterdag 1 augustus 2009 Nick

De wekker ging af om 06:15 uur. We moesten om 07:00 uur bij de boot zijn volgens de ticket. Helaas werden we weer verrast met het Lombokse ritueel, de boot gaat pas om 08:15 uur. Dus we gaan een restaurant binnen om koffie en een ontbijt te pakken. Als we dat geweten hadden, hadden we bij de bungalow gegeten. Rond 08:45 uur zaten we eindelijk aan boord en vertrokken, gelukkig lekker weer terug naar de kampung. Zelfs Jeffrey was blij om terug te gaan, 2 dagen is lang genoeg zei hij. In Bangsal in de dezelfde bus met chauffeur en nu maar hopen dat hij wel de kustweg nam. Gelukkig deed hij dat.
Eenmaal in Senggigi liepen snel terug de kampung in, wat waren we blij om weer terug te zijn. Het voelde bijna hetzelfde als toen we hier kwamen na 2 jaar, gek hè! Ook Mariam was blij ons te zien. Zij had welliswaar bezoek van de familie Geurts en hun vertrouwde gids Dewa uit Bali. Toch is voor haar de taal een grote barriere, terwijl ze met ons redelijk kan communiceren ook als Adi er niet bij is. Ik denk dat dit ook een gevoels kwestie is. 'S middags gaan we lekker met z'n tweeën naar Graha, Jeffrey heeft geen zin en blijft thuis. Zal wel slaap gaan inhalen....
 

Vrijdag 31 juli 2009 Jeffrey

Dag 18... Vanochtend lekker ontbijtje en daarna het strand op. Pap en Elise wilden een tochtje maken in de boot met glazen vloer, dus ik ging alleen op het strand liggen... De hele dag lekker bakken! Al snel waren pap en Elise terug (ze waren niet op de boot geweest). 'S middags aan het strand gegeten en toen gesnorkeld met pap.. Het was heel mooi! De stroming was heel sterk dus we hoefden niets te doen! Super veel vissen gezien en een hele grote schildpad! Daarna lekker douchen en lekker eten. 'S avonds weer feesten!!! Ik kwam een jongen tegen uit Finland en daar heb ik 1 liter gin-tonic mee gedronken, haha voor 50000 Rupia!!! Ondertussen weer een groep nederlandse meisjes leren kennen en leuk gefeest. Om 04:00 uur ging ik naar huis...
 

Vrijdag 31 juli 2009 Nick

Na het ontbijt gingen we richting de “boulevard van Costa del Trawangan”. Jeffrey ging het strand op met zijn snorkelspullen en wij gingen op zoek naar een glass boat, om een tochtje te maken boven het koraal. De public boten waren al allemaal vertrokken en om eentje te charteren was veel te duur. Helaas, dan maar terug onze zwem-/snorkelspullen halen en naar het strand. Ik ging samen met Jeffrey snorkelen. We moesten uitkijken dat we niet te ver de zee in gingen, want er een enorme sterke stroming. Tijdens het snorkelen zagen we veel soorten vis en we zagen een grote schilpad tussen 2 rotsen zwemmen. Heel mooi gezicht was dat. Wij kunnen tenminste zeggen dat we een wilde schildpad gezien hebben. Verder die dag was het liggen, eten en water drinken. 'S avonds lekker gegeten op een bruka van een rustig restaurant genietend van goede muziek. Lekker kletsen met een bintang erbij en daarna rustig terug lopen richting de bungalow. Jeffrey ging weer op jacht naar een leuke party, rond 04:00 uur kwam hij thuis.
 

Donderdag 30 juli 2009 Jeffrey

Dag 17... Vandaag vroeg op! We gaan naar Gili Trawangan (party island). Toen we eindelijk daar waren gingen we op zoek naar een kamer... Die hadden we zo gevonden. Daarna lekker op het strand gelegen de hele dag. 'S avonds ergens gegeten en toen gingen pap en Elise terug naar huis en ik ging op stap... Ik kwam een meisje tegen die ook in de kampung had geslapen in Bumi en zij heeft me gewezen waar het feest was die avond, omdat het elke dag in een andere bar wordt georganiseerd. Eerst lekker ff op het strand gezeten en daarna feesten... Ik was alleen, maar ik leerde al snel een paar meisjes kennen uit Nederland. Na het feesten lekker slapen!! Het was 03:00 uur ong... ogja.
 

Donderdag 30 juli 2009 Nick

Om 06:45 uur gaat de wekker. We staan op drinken koffie en pakken onze spullen in, wat we nodig hebben voor 2 dagen. We zorgen dat we om 08:00 uur voor bij “Pos Ronda”, een bruka voor bij de ingang naar de kampung aan de weg, zijn. Rond 08:30 uur kwam het busje aan. Wij dachten van hij draait zich hier om rechtstreeks langs de kustweg naar Bangsal te rijden, maar niets was minder waar. In plaats daarvan rijdt hij richting Mandalika, de guesthouse van Martin, via de monkeyforest route naar Bangsal. Hij zal wel gedacht hebben we geven die toeristen gelijk een sightseeïng door Lombok, hahaha. Eenmaal in de haven aangekomen was het een wanorde eerste klas in onze ogen. Na enige tijd zaten we eindelijk op de boot naar Gili Trawangan, waar we rond 11:30 uur aan kwamen. Nu een slaapplaats zoeken in deze menigte. We zagen een steegje met een aantal borden, waarop 50 meter lopen stond. Het was nu al erg warm. Eenmaal aangekomen bij een bungalowverhuur, bleek de eerste vol te zitten en de ander had nog een soort familie bungalow vrij. Hier gingen we kijken en vroegen de prijs, Rp 700000. Het was op zich een mooie accomedatie en Elise zei vrijwel direct tegen de jongen dat wij deze wel willen nemen voor Rp 650000. Meteen werd de baas gebeld en hij zei dat dit oké was. Gelukkig, dat was snel opgelost. We leggen de spullen in de kamer en gingen direct op zoek naar iets te eten en naar het strand. Wat ons verbaasde was dat wij het idee kregen dat we aan een van de Costa's in Spanje waren. Wel wat primitiever, qua drukte van toeristen zeer goed vergelijkbaar. Elise en ik waren het direct met elkaar eens, dit doen dus niet meer. Let wel, nog geen uur op het eiland. Volgens mij begint de leeftijd langzaam een rol te spelen. Voor Jeffrey is het natuurlijk prachtig, lekker zwemmen in de zee, liggen op het strand (natuurlijk zijn ogen de kost geven, hahaha) en 's avond naar een of andere party. Mij viel het direct op, dat iedereen in de café's en restaurant's je in het engels aanspraken, terwijl wij met ons goed fatsoen het deden in het behasa. Al met al, we aten wat gingen ergens op het strand liggen en tegen de avond terug naar de bungalow, mandieën en op zoek naar een eetgelegenheid. Op een bruka zittend wat gegeten en na een tijdje liepen we terug richting de bungalow. Bij het straatje ging Jeffrey alleen verder om te kijken waar iets te doen was, terwijl wij lekker op bed gingen om te lezen en bij te komen van de warme dag. We hadden met hem afgesproken dat hij moest aankloppen als hij thuis was, gevolg rond 02:30 uur (tida apa apa).
 

Woensdag 29 juli 2009 Nick

De dag verloopt voor mij rustig. In de loop van de morgen gaat Elise mee met Baung naar de pasar om te kijken voor “baskom” (geëmailleerde schalen met veel kleuren). Ze zegt telkens als ze wat wilt kopen, mijn koffer is toch helemaal leeg!!! Nou, ik betwijfel het. Maar iedereen die haar kent, wat ze in haar hoofd heeft, heeft ze nog lang niet ….... Al met al is het lekker rustig en vermaak me met mijn boek, terwijl Jeffrey zich amuseerd met zijn vrienden. 'S avonds gaan we naar de travel bureau om de tickets naar Jakarta te kopen. Helaas moeten ook hier aan denken. Daarna gaan we eten bij Alberto, een italiaans restaurant aan het strand. Lekker gezellig met z'n drieën. We hebben samen best goede en gezellige gesprekken over van alles en nog wat, maar voornamelijk over wat we hier allemaal meemaken. We gaan op tijd naar bed, want morgen moet we vroeg op om de shuttlebus te pakken naar Gili Trawangan.
 

Dinsdag 28 juli 2009 Nick

Het gaat weer de goede kant op met mij, ben wel heel slapjes en ik merkte dat mijn broek steeds ruimer wordt. Ik moet toch weer flink aansterken, ook vanwege het feit dat we deze week naar Gili Trawangan gaan. Dus broodjes eten en veel drinken.
In de loop van de ochtend komt de familie Geurts hallo zeggen. We hebben lekker bijgekletst over de reis hier naar toe. Voor mij is het programma voor vandaag duidelijk: 'S middags weer gaan rusten/ cq. Slapen, 's avonds wat eten en weer terug het bed in.
Elise heeft afgesproken om 's middags met Baung en/of Sareah naar de pasar te gaan. Helaas ging dit niet door, want Baung en Cuk moesten plotseling naar een begravenis van een neef die was overleden. Hier gaat  dit een beetje anders, dood gaan en binnen 24 uur ben je begraven. Dit gaat nog sneller dan Overtoom hier. En daarna pakken ze redelijk eenvoudig de draad van het dagelijkse leven weer op.
In plaats van naar de pasar gaan is Elise samen met Jeffrey naar de winkel met al het houtsnijwerk geweest. Het kan niet anders, maar natuurlijk is er weer aan haar vingers blijven plakken. 'S avonds heeft Jeffrey eten gehaald bij warung Anna. Ja Marijke, ze heeft best wat verdient aan ons, alleen wij kunnen Jeffrey sturen. Dan hoeven wij dat gezang van haar niet aan te horen... hahaha. Slim hè. Adi en Mariam komen bij ons zitten en gezellig kletsen we over vanalles en nog wat. Voor we het weten is het al laat en gaan lekker op bed liggen lezen. Let wel, ik ben aan boek nummer 5 bezig.
 

Maandag 27 juli 2009 Jeffrey

Dag 14... 2 weken alweer voorbij... gaat snel... te snel eigenlijk... Van morgen werd ik leuk wakker gemaakt door Sareah (de vrouw van Baung). Ze dacht dat ik Baung was, omdat ik onder zijn sarung sliep en sloeg me op mijn voet, omdat Baung op moest staan... hahaha... Het was inmiddels 06:00 uur 's ochtends en ik was klaarwakker. Rond half 9 ben ik met Eful gaan ontbijten bij Bumi (het hotel in de kampung). Hij heeft voor mij gekookt... Banana Jaffel... Was lekker! Er was een Australisch meisje en daar raakten we mee aan de praat. 'S middags zijn we geweest vissen met Eful en Baung en dat meisje (Marianne of zoiets). Baung had vuur gemaakt en ik had 3 vissen gevangen met de harpoen en Eful en Baung niets, alleen een kreeft van 1 cm, hahaha. De vissen meteen boven het vuur en lekker eten! De baracuda was het lekkerst!
 

Maandag 27 juli 2009 Nick

Vandaag is er weinig te meldden. In de loop van de morgen komt Eful even langs, hij heeft afgelopen nacht samen met Jeffrey bij Baung op de bruka geslapen. Hij vertelde ons wat er vanmorgen om 06:30 uur daar gebeurde. Sareah was schijnbaar naar buiten gekomen en zag iemand op de bruka liggen slapen. Ze dacht dat het Baung was, dus ze mepte hard op z'n voeten, maar tot haar grote schrik zag ze dat het Jeffrey was..... Hahaha. Hij had een sarong van Baung aan en lag helemaal opgerold, terwijl Baung op het plat erlangs lag te slapen. Eful zag het gebeuren en kwam niet meer bij van het lachen, hilariteit ten top. Sareah wist niet hoe ze zich moest verontschuldigen, maar wij zijn heeeeel flexibel. Nu weten wij een goede manier om hem dadelijk thuis  te wekken. Daarna ging ik weer op bed, Elise heeft wat boodschappen gedaan en heeft bij Adi en Mariam gezeten, Jeffrey is lekker de hort op. Laat hem maar lekker genieten van de tijd hier op Lombok. Hij heeft inmiddels de bijnaam “anak kampung loco”. Elise is geregeld komen kijken of het goed ging met mij en zorgde ervoor dat ik ook deed eten. 'S avonds heb ik toch nog even kunnen oppakken om bij Baung iets te drinken. Terwijl we op de bruka zaten, zagen we dat de familie Geurts in Bumi Adytia arriveerde. Na ruim ander half uur zijn we weer naar huis gegaan, waar ik meteen weer in bed kroop, ppffffff wat een elende.
 

Zondag 26 juli 2009 Jeffrey

Dag 13... Vandaag hebben we een beetje uitgeslapen en lekker ontbeten aan het strand bij Graha. Daarna de hele dag aan het zwembad liggen relaxen en wat gevolleyd met Anwar (die in het hotel werkt). 'S avonds werd pap ziek, net toen we pizza wilden gaan eten aan het strand. Dus toch maar nasi tjampoer... tidak apa apa. Na het eten ben ik met Baung en Eful naar Berry's geweest om wat te drinken. Dat was echt grappig... Die Berry was homo en stond de hele tijd met z'n dikke buik achter de bar te dansen, haha. Rond 02:00 uur gingen we terug en we hebben bij op de bruga geslapen. Haha... heerlijk... En ook nog bij Baungs familie geweest vandaag.
 

Zondag 26juli 2009 Nick

Zoals de hele vakantie was ik vroeg uit de veren. Goed voor het bijwerken van het verslag, terwijl Elise nog lekker lag te slapen. We hebben ons voorgenomen om het lekker rustig aan te doen, dus zwembad in Graha opzoeken.  Na de koffie kwam Jeffrey thuis en we pakten ons op om naar het zwembad te gaan, wat zwemmen, lezen en natuurlijk eten. Jeffrey speelde met Anwar, een jongen uit de kampung die daar werkt bij “de pool”, een partijtje volleybal.
Na een dagje luieren zijn we weer terug naar de kampung gegaan. Lekker mandiën zodat we fris ergens kunnen gaan eten. Die gedachte was voor mij van korte duur, want van het ene op het andere moment kreeg ik koude rillingen en had weer koorts. Dus voor mij was het avondeten 2 paracetamol, 1 malarone en water. Lange broek en shirt aan onder een laken en weer uitzieken.... Vrij snel ben ik in slaap gevallen en tegen de tijd dat Elise naar bed kwam heb ik een droog shirt aangetrokken. Wat is dit balen, zeg!!! Jeffrey en Elise hebben maar wat te eten gehaald bij de warung van Anna. Zij wilden niet ergens gaan eten, omdat ze bezorgt waren. Elise is niet meer weg geweest en Jeffrey???
 

Zaterdag 25 juli 2009 Jeffrey

Dag 12... Vandaag weer vroeg op, we gaan naar Central Lombok om stickfighting te zien! En daarn naar een traditioneel Sasak dorp en naar zuid Lombok (Kuta). We gaan naar Cuk, omdat hij samen met Eful ons rond gaat rijden met de auto. Na een uurtje rijden waren we er. Je kunt het al raden, geen stickfighting...shit! Naja, dan maar eerst ontbijten (nasi Tjampoer) haha... enak!!! Daarna verder... Bij de Sasak vonden pap en Elise het een kermis attractie, hahaha. Maar ik vond het wel leuk om een keer te zien. Toen een lange weg naar Kuta Beach om te relaxen. Onderweg zagen we het nieuwe vliegveld, wat klaar moet zijn eind 2010. En het leek er net watermelon city. Overal verkochten ze watermeloen! Eenmaal in Kuta wist ik niet wat ik zag... Parelwitte stranden en helderblauwe zee. Zo mooi had ik het nog nooit gezien! We konden lekker relaxen en zwemmen (pap ging alweer in de schaduw zitten en Elise ging pingelen voor de sarung, haha). Ze heeft er 4 gekocht ofzo... Ogja, ik vond het prima. Na een lange weg terug stopten we in Ampenan op de pasar om traditionele sarungs te kopen en ik had er 2 van de 7, haha. Alsof we er nog niet genoeg hebben... Onderweg hebben we ook nog 5 meloenen gekocht!! 'S avonds hebben we lekker gegeten bij Happy Cafe (voor de verandering had ik een keer rib-eye steak!) en een biertje gedronken met live muziek... heerlijk... Daarna lekker nog wat bij Eful op de bruka gezeten tot 02:00 uur en toen lekker slapen.
 

Zaterdag 25juli 2009 Nick

Vanmorgen vroeg op, minum (drink) kopi dan mandie (wassen). We zijn om 08:30 uur bij Lucky Shop om daar te wachten op Eful. Hij komt ons ophalen met een auto. Eenmaal onderweg moeten we in Ampenan de auto ruilen en we hebben onze eigen chauffeur Cuk. Gelukkig, want met rijden we het liefste hier in de krioelende menigte van auto's en motoren. We rijden naar een klein dorpje in Central Lombok waar de stickfighting plaats vindt. Daar aangekomen vonden we het verdacht stil en Eful gaat navraag doen. Wat blijkt de fighting is stop gezet in verband met teveel overlast voor de buurt. Heel veel auto's en motoren die ergens parkeren, zodat de mensen die daar wonen er problemen mee hebben. Er zouden gesprekken plaatsvinden met de organisatoren om elders de gevechten laten plaatsvinden, maar wanneer???? Jammer, we hadden ons best verheugd om dit te zien, maar wat niet is......Als alternatief gingen we naar een warung om lekker wat te eten. Na het eten gingen we naar een of ander traditional festival, alleen zagen wij dat meer als een miniatuur uitvoering van het zomerpark feest in Venlo. Na wat rond gelopen te hebben en Eful een rolletje vislijn rijker, hij deelt deze met Adi, gingen we weer op weg richting Kuta beach. Onderweg zijn we nog gestopt bij, wat het moest voorstellen, een Traditional Sasak village. Voor Jeffrey was het de eerste keer, maar voor ons viel het erg tegen. Veel te toeristisch, niet zoals in het dorpje waar het oude vrouwtje leefde 6 jaar geleden. Maar om Jeffrey te laten zien hoe het in werkelijkheid is, zonder die verkoop atractie's dan. We waren dan ook snel er doorheen en reden door naar Kuta beach over een nieuwe weg in aanleg speciaal voor het nieuwe vliegveld. Hobbel de hobbel..... Cuk reed ons naar een prachtige plaats, heldere zee, wit strand, echt een paradijs. Jeffrey genoot met volle teugen en dook zelfs het water in. Na een klein uurtje ofzo, was het Elise die diverse verkoopster naar zich toe trok. Het is alsof je de klok er gelijk op kon zetten, als zij even alleen stond... roetsj daar waren ze dan. Jeffrey kwam er ook bij en het duurde niet lang of Elise was aan het tawarren voor een aantal sarongs. Gezien het feit dat ik lekker rustig in de schaduw zat!!!! Werd ik moe van dat gebeuren en liep terug naar de auto. Cuk en Eful lagen bijna plat van het lachen, toen ik hun vertelde wat er gebeurde. Uiteindelijk in totaal een stuk of 7 sarongs rijker gingen we weer richting Ampenan om bij de markt original sarongs te kopen. Toen we terug waren zijn we lekker gaan mandieën en lekker gaan eten bij Happy Café. Gezellig met Jeffrey naar de muziek van de live band geluisterd. Daarna terug naar de kampung, wat babbelen met Adi en Mariam. Jeffrey bleef bij Cuk hangen en bleef slapen bij Baung op de bruka. Weer een gezellige dag voorbij. Selamat tidor...
 

Vrijdag 24 juli 2009 Jeffrey

Dag 11... Vandaag gaan we naar Adi's familie in East Lombok. We vertrekken vroeg en moeten 2 uur rijden op de motor. Eenmal daar, komen we weer in een totaal andere wereld. Eengrote chaos en alles leeft en woont hutje mutje op elkaar. Maar wel hele aardige mensen en zeker leuk om een keer gezien te hebben na alle verhalen van Adi. Rond half 3 gingen we weer terug en toen hebben we lekker nasi tjampoer gegeten (daar ben ik inmiddels verslaafd aan geraakt). Morgen gaan we naar stickfighting in Central Lombok, naar een traditional Sasak dorp en naar Kuta Lombok... Ook weer vroeg, dus lekker op tijd naar bed. (maar eerst nog ff naar the same place) Toen we daarvan terug waren, hebben Adi en ik besloten om een nieue the same place te zoeken, omdat we denken dat Ria liegt, maja... shit happens... never mind... Selamat tidor.
 

Vrijdag 24 juli 2009 Nick

Nadat ik op was gestaan heb ik Daisy eerst een sms gestuurd, om haar een fijne vakantie te wensen. Zij vertrekt vandaag, 11:00 uur nederlandse tijd, naar Blanes met een paar vriendinnen. Tegen 08:45 uur waren Jeffrey en Elise ook al op, want we gaan vandaag met Adi mee naar Oost Lombok zijn familie opzoeken. Aangezien het ver rijden was, zijn we om 10:00 uur vertrokken. Na een kleine 2 uur, we reden plan plan, kwamen we daar aan en werden we hartelijk ontvangen door Adi's moeder en zus. Het was heel leuk en gezellig om zijn familie te ontmoeten. We dronken kopi, aten kroepoek en kletste gezellig met mekaar. Ondanks ons gebrekkig behasa en onze tolk Adi konden we elkaar toch verstaan. Tegen 14:00 uur namen we weer afscheid en reden we nog even langs het nieuwe zaakje van Anton. Hij was een van onze vrienden, die in het verleden een verkoper op het strand was en ook in kampung loco woonde. Wij hadden hem al gemist hier, maar helaas ook nu was hij er niet. Jammer, misschien de volgende keer. Onderweg naar huis moest Elise zonodig Durian kopen. Jeffrey waalgd er al van als hij het woord hoort. Eenmaal verder begon het te regenen. Maar daar hebben we niet om gevraagd, zei Jeffrey...haha. Toen we bij de kampung terug waren ging Elise voor ons vijven lekker nasi campoer halen bij Anna. En ja hoor, zij werd onmiddelijk herkend. Pfff, ben ik blij dat er niet bij was, hahaha. Heerlijk hebben we gegeten bij Adi en Mariam thuis, iedereen was stil onder het eten, zo'n honger hadden we. Na het eten ging Jeffrey zich mandiën en jawel hoor geen stroom meer. Tida apa apa, dan de kaarsen weer aan. Terwijl Jeffrey aan het mandiën was in het donker, begaven Elise Mariam en Adi zich aan de eerste durian. Heel wijs bleef ik buiten op het platje van Adi zitten. Ik belde pap op, om hem weer even te horen. Hij vroeg heo het met Jeffrey en Elise was en moest lachen toen ik zei dat Elise nu net een verse durian aan het eten was. Ohhh lekker, was zijn reactie. Het deed me goed zijn stem te horen en dat het, naar omstandigheden, goed met hem ging. Wat later zijn Jeffrey en Adi weer naar “the same place” gegaan, Elise is gaan mandiën en ik ben  ons reisverslag gaan bijwerken. Ik lag namelijk behoorlijk achter, maar ja ook ik heb vakantie! Dadelijk nog wat lezen en dan op tijd gaan slapen. Morgen moeten we om 08:30 uur klaar staan om naar stickfighting te gaan kijken. Zo selamat tidor en sampai besok....
 

Donderdag 23 juli 2009 Jeffrey

Dag 10... Nog steeds hetzelfde probleem... Speirpijn als de hel, maarja toch maar shoppen. Eerst een ontbijtje pakken bij McDonalds in Mataram-Mall, haha..(pap's idee btw...). Toen we binnen kwamen gingen pap en ik al meteen rennen, want het eerste wat we roken was natuurlijk Durian... bah, bah! Na eerst wat rond te hebben gekeken barstte de hel los... Het ene T-shirt na de andere ging de tas in en pap had er al snel genoeg van. Dus die ging aan de ice lemon tea... (ik volgde al snel!) En op het einde heb ik toch maar een telefoon gekocht, die ik in het begin in gedachten had (Nokia N95). Dus met een lege portomonee en tassen vol rommel terug naar huis... 'S avonds kregen we nog bezoek van de jongens die bij Graha werkten en toen nog ff met de psp zitten spelen en toen lekker slapen...
 

Donderdag 23 juli 2009 Nick

Weer was ik vroeg op. Toen iedereen wakker was, pakte de motor en reden we met z'n drieën naar Matarm Mall. Ontbijtje bij Mc Donalds en hup bij Tiara naar binnen. Jeffrey wilde een aantal korte broeken kopen, maar eerst was Elise ons beide allemaal T-shirts aan het uitzoeken. Resultaat 3 voor mij, een stuk of 6 voor Jeffrey en voor zichzelf 2 of zoiets. Ik was het winkelen als snel moe en ging lekker bij Oceanic zitten voor mijn favoriete drankje “Ice Lemon Tea tida gula (zonder suiker)”. Jeffrey scoorde nog een nieuwe telefoon en een zwembroek. Daarna gingen we nog een aantal kippetjes eten bij KFC en dan terug naar de kampung. Na de mandie kwam er bezoek voor Jeffrey. De roomboy, Salman, van Graha hotel van 2 jaar geleden kwam bij ons om een afspraak te maken met Jeffrey om de volgende week met hem te volleyen. Vanavond gaan we eten bij Sunshine Restaurant, helaas voor Jeffrey was Ria niet aan het werk. Na het eten even naar internet cafe om iedereen een mailtje te sturen met het verslag van de eerste week. Thuis aangekomen ga ik direct naar bed, ik was zo moe dat ik zelfs geen letter heb gelezen. Elise zat nog bij Adi en Jeffrey zat bij Cuk met Baung en Eful.
 

Woensdag 22 juli 2009 Jeffrey

Dag 9... Ik werd wakker en kan bijna niet opstaan van de spierpijn. Zoiets heb ik nog nooit gehad of gevoeld. Ik kon ook moeilijk lopen of alleen al op mijn benen staan... en Elise maar lachen... naja, shit happens. Vandaag doen we helemaal niets. We gaan naar Graha lekker aan het zwembad liggen. Het was alleen een beetje bewolkt, maarja. Daar lekker gegeten(en ook ontbeten aan het strand). Elise kwam een oude bekende tegen (hahahaha) en ook een jongen die daar werkt die pap en Elise nog kende van een paar jaar geleden en ook volleybal speeld. Hij wil graag een keer met mij volleyen. Verder hebben we helemaal niks gedaan en morgen gaan we op de shopping tour in Mataram. Maar voor vandaag... Selamat tidor dan sampi besok...
 

Woensdag 22 juli 2009 Nick

Rustdag voor de afwisseling. We gaan ontbijten bij Graha aan het strand. Er kwamen een aantal verkopers, waarvan eentje met sarongs en een met T-shirts. Elise wilt graag een paar mooie sarongs kopen maar hij vroeg veel te veel. Dit is kaasje voor Elise, tawarren (afdingen). Ook Jeffrey moest eraan geloven en deed het niet slecht. Uiteindelijk betaalde hij 125000 in plaats van 225000. Goed gedaan, Jeffrey! Uiteindelijk was de buit 3 sarongs en 3 T-shirts. Na het ontbijt gaan we even geld trekken en dan naar het zwembad. Rond half 4 gaan we, na een dagje relaxen, lekker huiswaarts. Om 17:00 uur had Elise afgesproken met Ida voor een massage, lekkerrrr... Eenmaal bij gekomen van de massage, gingen Jeffrey en ik Nasi Campoer halen bij Anni langs de weg. Gelukkig herkende ze mij niet, dus het was inpakken en wegwezen, haha.
 

Dinsdag 21 juli 2009 Jeffrfey

Dag 8... dag 2 op de Rinjani. We worden wakker gemaakt om 06:00 uur 's ochtends. Eerst een ontbijtje van toast met ei en banan pancakes en dan terug naar beneden. Dit ging een stuk sneller en ik ging als een speer. Ik was zelfs sneller dan de porters en kon dus lekker bij ieder post ff uitrusten en genieten van het uitzicht tussen pos 1 en het eindpunt kregen we nog een laatste lunch en het meisje dat bij ons was (Becky) hield het niet meer van de pijn (ze had blaren op haar hakken zo groot als golfballen of misschien zelfs groter) dus ze deed haar slippers aan. Hoe dichter we bij het eind kwamen, hoe moeilijker het werd (het zat wel tussen je oren, maar het voelde heel echt...). Toen we terug kwamen kregen we nog wat te drinken en wachten we op de auto. Toen die er was hadden we iedereen bedankt en terug richting Senggigi. Toen ik terug kwam waren pap en Elise verrast dat ik al zo snel terug was . Na een frisse douche heb ik de foto's laten zien en alles verteld. Daarna hebben we bij Taman gegeten en toen lekker naar bed.
 

Dinsdag 21 juli 2009 Nick

Om 07:15 ging mijn biologische wekker weer af. Ben lekker gaan mandiën en heb koffie gezet. Daarna buiten op het platje gaan lezen voordat Elise wakker wordt. Ik liet haar lekker liggen na de spanning van gisteravond en haar maandelijkse perikelen waar ze middenin zat. Eenmaal op besluiten we om in Senggigi bij Angel een ontbijt te nemen. Daar komen we Bagman (vader van een tweeling, die we 6 jaar geleden nog als baby van een kleine 2 weken oud leerden kennen) tegen. Samen hebben we wat gedronken en bijgekletst. Even layer zaten we op de motor om een stukje langs de kust te gaan rijden. Op de terugweg wilde Elise nog naar de Pasar Seni, maar ik wilde terug naar de kampung. Ik moest heel nodig... Wat een rot smoes om niet mee naar de pasar te gaan. Rond 16:00 uur kwam Jeffrey plotseling binnenvallen. Hij zag er nogal vermoeid uit. Hij vond de trip naar de Rinjani te gek, ondanks dat hij niet helemaal naar de top is geweest. Maar ondanks dat is verder alles goed gegaan. Nadat Jeffrey zich een douch gepakt had, gingen we eten en onderweg gaven we de was af bij Sareah. Bij Taman vroegen we naar “chicken in a basket” maar helaas dat hadden ze niet meer, dus dan maar “fried chicken”, dat leek het meeste erop. Eenmaal terug hebben we nog even bij Baung en Sareah op de bruka gezeten,wederom was  het gezellig minum kopi en makan meloen. Jeffrey werd door Baung nog even naar de “same place” gebracht waar hij met Adi nog iets ging drinken. Later kwamen Eful en Cuk er ook nog gezellig bij zitten. De tijd is weer omgevlogen als we tegen 00:00 uur richting huis gingen. Thuis nog wat met Adi gekletst en toen weer lekker naar bed.
 

Maandag 20 juli 2009 Jeffrey

Dag 7... alweer een week voorbij en de 2e week begint meteen goed en vooral vroeg! 05:00 uur gaat de wekker! Ze komen me halen om de Rinjani te beklimmen... En ik heb eigenlijk geen idee waar ik aan ga beginnen... eerst ff sigaretten kopenen en kopi togo... doei doei en gewoon gaan... Na een rit van 2,5 uur zijn we er. Ik ben met twee engelse mensen een kerel en een vrouw... Maar heel aardig... Nadat we onze namen op hadden geschreven, beginnen we aan onze tocht! Onderweg heb ik wat gekletst met Ade, onze gids. 5 posten gingen we af en daar hebben we ook gegeten. Er werd gekookt op een vuurtje en alles werd door de porters naar boven gedragen. Toen we bij pos 2 aankwamen kregen we lekker bamisoep te eten en we kregen gezelschap van een aardbeving... Weer iets meegemaakt. Bijna boven bij pos 3 kregen we nog meer gezelschap. Alleen nu van de apen.. haha.. Nadat we die wat hadden.. (ff nieuwe pen pakken).. gevoerd en zelf wat hadden gerust, begonnen we aan het laatste maar moeilijkste gedeelte van de klim. En toen eindelijk... na de laatste heuvel zagen we het meer en de gunung Baru (de nieuwe vulkaan). Deze was heel actief, dus we konden niet naar het meer en de top, maar dit was genoeg... Onze gids ging een plek zoeken voor de tenten en wij genieten van het uitzicht (en natuurlijk een foto maken van de boot, haha). Nadat we zonsondergang hadden gekeken, werd het super koud... Maar het werd er wel mooier op. Je kon de lava zien stromen en zoveel sterren aan de hemel had ik nog nooit gezien. Na lekker te hebben gegeten lekker slapen en morgen terug naar beneden... Selamat tidor.
 

Maandag 20 juli 2009 Nick

Om 04:45 uur gaat de wekker en rond 05:00 uur sjokten we naar de weg, waar Elise voor Jeffrey een koffie gaat scoren bij de 24-uurs winkeltje naast Berry. Net op tijd komen ze terug, als de auto arriveert om Jeffrey weg te brengen. We namen afscheid van hem om vervolgens lekker terug in bed te kruipen. Omstreeks half 12 werden we wakker, dronken nog een kop koffie en gingen naar Sareah waar we hebben afgesproken. Mmmmm, lekker “sop” eten. 'S middag raapten we de moed bij elkaar om lekker aan het strand te gaan liggen. Lekker relaxen en lezen. Na een uurtje of twee en een half pakten we ons weer op en lopen we terug naar de kampung. Bij Lucky shop nog wat boodschapjes meenemen en naar het huisje. Joep dan Marijke, ideaal jullie huis hier.
We vertelde Adi dat we vanavond bij “the same place” (volgens Adi en Jeffrey), Ria zouden gaan  inspecteren. Hij moest er hartelijk om lachen. Eenmaal daar vroeg Elise aan de ober wie Ria was. Hij wees haar ons aan en ging direct verslag bij haar uit brengen. Wat later riep Elise haar en zei haar dat ze de groeten kreeg van Adi. Ohhh, Adi sama Jeffrey..... Ik vertelde haar dat ik de vader van Jeffrey was en spontaan gaf ze ons heel beleefd een had. Leuke nette meid!!! Foto moet nog gemaakt worden, hahaha. We vroegen ons af hoe het met Jeffrey zou gaan. Zou hij het al koud hebben en waar zal hij nu zitten? Dat relaas zullen we morgen wel horen. Tussen het eten door komt Adi nog even bij ons zitten bij Sunshine restaurant. Na het eten gingen we terug naar de kampung.  Elise ging naar huis, terwijl ik bij Cuk bleef hangen om een praatje te maken met hem. Even later kwam Eful ook samen met de man waarbij we de trekking voor Jeffrey hebben geregeld. Natuurlijk kwam hij niet voor niets, ik moest hem betalen. Verder kwamen we in een diversiteit van een gesprek. Allerlei onderwerpen kwamen aan de orde, zoals het geloof, het hele RMS gebeuren op de molukken, de bomaanslagen in Jakarta enzevoort. Voor ik het wist was het weer 2 uur later toen ik naar huis ging. Thuis aangekomen zaten Adi, Mariam en Elise nog buiten te kletsen. Ik kreeg meteen te horen waar ik bleef... We kletsen nog even en toen naar bed, nog wat lezen tot de ogen dichtvallen. Inmiddels ben ik al volop met mijn derde boek bezig.
 

Zondag 19 juli 2009 Nick

Ook nu weer, het wordt langzamerhand saai, ben ik rond 07:15 uur wakker. Met Baung spreken we af dat we vanavond naar hem komen, “minum kopie Lombok”, maar natuurlijk ook om bij te kletsen. Jeffrey deed het rustig aan, gezien het feit dat hij morgenvroeg om 05:30 uur moet klaarstaan bij de weg om naar de Rinjani te vertrekken. Hij gaat niet mee naar Baung.
Eenmaal 's avonds daar aangekomen gebeurde er van alles. De afvoerpijp van de riolering was kapot en werd vervangen. Echter het pikke donker, want de stroom was uitgevallen, dus werd er ergens een generator geregeld. Voordat we er erg in hadden stonden er een 20-tal mannen van de kampung om te helpen. Over saamhorigheid gesproken, dit kom je bij ons niet tegen. Na ongeveer 2 uur zat de nieuwe pijp erin en was er alweer cement/cq. beton gestort. Voor maken hiervan liepen de kinderen, voornamelijk de meisjes naar de uitgedroogde rivier om zand te halen. Ja ja, zo gaat dat hier, zonder te zeuren!!! Voordat we bij Sareah en Baung vertrokken, spraken we af om de volgende dag om 12:00 uur “sop” te komen eten. Daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen.
 

Zaterdag 18 juli 2009 Jeffrey

Dag 5... Vandaag hebben Adi en ik een harpoen gekocht van een lokale visser om toch wat vis te vangen! Hij werkt super! We hebben 3 uur gesnorkeld en 2 visjes gevangen en heel veel gelachen! 'S ochtends lekker gegeten bij Cafe Matahari met pap en Elise. 'S avonds hebben pap en Elise met Joep & Marijke gechat en ik even met Renee. Toen zijn we naar het Blauwe Doek gegaan om te eten en het was heerlijk! Ondertussen heb ik al veel wondjes overgehouden aan het scherpe koraal. Maarja, je moet er wat voor over hebben om leuke dingen te doen, hè... Verder zijn de bomaanslagen in het nieuws en de mensen maken zich grote zorgen. Zelfs hier op Lombok! Vanavond hebben we lekker buiten gezeten en Kartini had rempeyek voor ons gemaakt. Die hebben Adi en ik bijna opgegeten samen met noodlesoep, haha. Toen lekker slapen... selamat tidor, sampi besok Lombok.
 

Zaterdag 18 juli 2009 Nick

Ik was, zoals de rest van de dagen, weer vroeg wakker. Lekker water opzetten voor kopie Lombok en lezen op het platje tot de rest uit hun coma ontwaken. Toen de rest (Elise en Jeffrey) wakker waren zijn we gaan ontbijten bij Matahari. Op ons gemak gingen we weer terug naar de kampung, want Jeffrey had met Adi afgesproken om te gaan vissen. Het lijken wel een siamese tweeling, compleet onafscheidelijk van mekaar. Elise en ik namen ons voor om toch maar naar Graha te gaan om aan, natuurlijk ook erin, het zwembad te liggen. Ondanks de charmes van Elise kregen geen korting om voor die 2 à 3 uurtjes die we daar zijn. Dan  liet de zon ons echter ook nog in de steek en al gauw gingen we richting huis onder begeleiding van een paar druppels regen. 'S avonds werden we gebeld door Eful met de mededeling dat Joep & Marijke aan het chatten zijn. Snel gaan we naar het internetcafe Milenium. Na een uur gechat te hebben zijn we samen met Jeffrey naar het blauwe doek gegaan, om hem ook de kookkunsten van de parmantige Javaan langs de weg te laten proeven. Geslaagd!
 

Vrijdag 17 juli 2009 Jeffrey

Dag 4... Vandaag gaan we vissen... Althans dat was de bedoeling. Het was eb dus alle vissen waren weg, haha. Dus zijn we maar terug gelopen om de snorkels te halen. Eenmaal terug om te snorkelen wist ik niet wat mij overkwam! Het koraal, de vissen, de kleuren en  het water.. Alles om ons heen was prachtig. Ik kon mijn ogen niet geloven. Ik had een stok meegnomen en dacht wat vissen te vangen, maar niet dus, hahaha. 'S avonds na het vissen terug naar de kampung om te douchen en dan terug naar de “the same place” voor een paar biertjes en dan lekker slapen.
 

Vrijdag 17 juli 2009 Nick

Rond 07:15 uur was ik al op. Ik ben lekker buiten op het platje gaan zitten met een boek van James Patterson en het duurde niet lang voordat ik het uit had. Voordat ik het wist zat ik al aan een nieuw boek, de weduwnaar.
Rond 09:00 uur kwamen Eful & Cuk ons de motortjes (vergeleken met onze motoren) brengen, welke we voor de komende tijd huren. Een Hond en een Yamaha. Tuurlijk zijn we Honda-fans, maar je kunt niet alles hebben. Cuk kwam ook met de  medeling dat er vanochtend een aantal bomaanslagen waren geweest in Jakarta. Dus de hele dag volgden we het nieuws.
We gaven Eful de opdracht om voor Jeffrey de Rinjani trekking te regelen. Hij zou hier later op de dag op terugkomen. 'S middags zijn Elise en ik op de motortjes Senggigi ingereden om wat te loeren op de Pasar Seni en eten we bij Coco Loco soto ayam.We doen het verder lekker rustig (pelan-pelan) aan. Met de hitte van hier ben zeer dankbaar als je je aanpast aan de manier van lopen, bewegen en andere dingen waar je lichamelijk actief bent. Dat is echt geen straf!
 

Donderdag 16 juli 2009 Jeffrey

Dag 3 is aangebroken en het is nog steeds warm en vochtig. Ik heb er niet zo'n last van, maar pap is een beetje ziek geworden en heeft weer koorts. Ik realiseer me eigenlijk nu pas, dat ik hier ben. De omgeving is zo mooi en ik ben de hele tijd met Adi dingen aan het bekijken en ondernemen! Het eten is heerlijk en de Bintang gaan er goed in! Hahaha. Ik heb al meteen sjans met een meisje (dankzij Adi). Ze heet Ria en werkt bij Shunshine Restaurant (“the same place”noemen Adi en ik het). Ik vroeg veel aan Adi en praat veel met hem over van alles en nog wat. Het slapen is even wennen, omdat het 's nachts rond de 25° C is. Voor de rest gaat het prima!
 

Donderdag 16 juli 2009 Nick

'S morgens wordt ik helemaal bezweet en rillerig wakker. Ik voel dat het niet goed was en ja hoor, ik heb weer koorts. Jeffrey laten we lekker liggen, terwijl ik me toch maar oppak om samen met Elise een ontbijtje te nemen bij Graha. Aan het strand kwamen een aantal verkopers, inclusief de doofstomme man, die ons begroette. Toen zij eenmaal in de gaten kregen wie wij waren, was het meteen van “apa kabar” en “kapan datang”. Na het ontbijt zijn we terug gegaan naar de kampung. Even een paar flessen air, zakjes vitaminen en potmie gehaald bij June. Daarna snel naar huis en hop het bed weer in. Ik had niets te missen, helaas. Tegen de avond moest ik van Elise toch wat eten. Zij had bij Anna wat gehaald, gelukkig voor Elise was zij er zelf niet. Met veel moeite heb ik grotendeels het eten opgegeten, waarna ik snel weer het bed in dook.
 

Woensdag 15 juli 2009 Jeffrey

Na lekker lang te hebben geslapen (13 uur, hahaha) ben ik met Adi naar Mataram Mall geweest. Daar een beetje rondgehangen en Adi had nieuwe slippers gekocht. Terug in de kampung ben ik gaan eten bij “the same place” daarna terug naar de kampung en toen heb ik gevoetbald met de kinderen en daarna kwam Baung me halen om te gaan voetballen op het strand met de bewoners van de kampung. 'S avonds lekker buiten gezeten en toen lekker slapen.
 

Woensdag 15 juli 2009 Nick

Om 06:30 uur kopen we de tickets naar Mataram voor de vlucht om 08:30 uur. We checken in en gaan door de security. We bellen nog even naar Adi om dit door te geven, zodat ze weten hoe laat wij in Mataram aankomen.
Nog voor dat we vertrekken, heeft Jeffrey al zijn eerste  inkopen gedaan, een paar SLIPPERS. Let wel NIET Elise maar Jeffrey!!!!
Lombok her we come.... De vlucht duurt gelukkig maar zo'n 20 minuten, want we zijn het vliegen meer dan zat. Vlak voor de landing laten we Jeffrey de contouren van Bangku Bangku, diverse vissersbootjes, een Ferry en de haven Lembar zien. Snel uitstappen, hè hè we zijn er! Jeffrey sealamt datng di Lombok. We wachten op onze bagage en zo snel mogelijk naar buiten. Al snel zien we Baung staan en voor we het weten zijn we herenigd met onze vrienden Adi, Cuk en Baung. Ze zijn met de Bemo van het Proyek en de chauffeur naar het vliegveld gekomen. We stelde Jeffrey voor, waarbij Baung angstvallig naar boven keek en zich afvroeg hoe het mogelijk was dat hij zo lang was gezien mijn lengte. We stapte in en begonnen de rit, het laatste stukje, naar de kampung. Jeffrey heeft oren en ogen te kort en zei bijna niets. Zo vader zo zoon, hè Joep & Marijke!
We worden netjes voor de deur afgezet. Wat is het heerlijk om terug te zijn!!! Mariam stond ons al op te wachten en uit verschillende hoeken komen er nog meer bekende gezichten ons begroeten. De spullen worden binnen gezet, waarna we eerst wat drinken. Al vrij snel gaat Jeffrey op verkenning uit en voor dat we er erg in hadden loopt hij al tussen de bomen en bamboestruiken tegenover het huisje van Joep & Marijke. Hij is zo onder de indruk dat hij helemaal vergeet dat hij slaap heeft. Wij als “oudjes” vinden het toch verstandig om ons even te verfrissen en wat te slapen. Per slot van rekening zijn we zo'n 36 uur onderweg geweest zonder te slapen. Intussen gaat Jeffrey alleen naar Lucky Shop om water te halen en belandt vervolgens bij Baung op de bruka. Baung stuurt Nur met Jeffrey mee om hem de weg te wijzen binnendoor naar het huisje.
Eenmaal terug krijgt hij de zoveelste noodle soep van Mariam en gaat hij met Adi mee om wat van de omgeving te zien. Zelfs Adi gaat er helemaal in op, om samen met Jeffrey van alles te ondernemen. Jeffrey kijkt zijn ogen uit en is ook al getrakteerd op verse kokosnoot. Nu al heeft hij de tijd van zijn leven en hij geniet met volle teugen... Heerlijk toch, geniet er maar lekker van!!!
Rond 16:00 uur worden wij wakker, terwijl Jeffrey net binnenloopt om ons te wekken. Vol trots verteld hij ons wat hij al gedaan heeft en hoe te gek hij het nu al vindt. Zo dat belooft wat.
Even later zien we hem tussen de kinderen staan mee te voetballen. Het ziet best grappig uit, zo'n lange tussen die kleintjes. Wat later wordt hij opgehaald door Baung om mee te gaan voetballen aan het strand. Elise en ik dachten beide, laat maar lekker gaan! Jeffrey was na het voetballen zo moe, dat hij thuis bleef toen wij wat wilden gaan eten. Hij was in goed handen van Adi & Mariam, dus wij liepen met z'n tweetjes lekker door de kampung richting de weg. Dit ging natuurlijk zonder gedag te zeggen bij veel bewoners van de kampung. We hadden ons voorgenomen dichtbij een hapje te gaan eten, maar we waren het eens NIET bij Anna, hahaha! Dat gezang willen niet al de eerste dag moeten aanhoren. Slenterend langs de weg komen we Mansur met Monalisa tegen. Heel verbaasd keek hij ons aan en begroette ons vriendelijk. Hij vroeg waar we naar toe gingen, we zeiden dat we gingen eten en hij wist precies waar. Uiteindelijk komen we toch uit bij ons geliefde stekje, voor de insiders “het blauwe doek” of te wel Cak Poer. Wachtend op ons overheerlijke maaltijd kon ik het niet laten om een sms richting het knikkerdorp te sturen. Nadat we ons buikje lekker hadden gevuld, zagen we Mansur met de chidomo klaar staan om ons terug naar de kampung te brengen. Wat verwelkoming de eerste dag al, het kon niet beter. Het voelde weer zo vertrouwd, alsof niet weg zijn geweest.
Weer terug bij het huisje, zagen we dat Jeffrey nog op was. Hij heeft bij Adi & Mariam toch wat gegeten. Je wilt niet weten wat allemaal, maar hij eet het allemaal. Dus thuis geen gezeur meer. Ja maar hier is alles veel lekkerder, is zijn excuus! Ook daar heeft hij weer gelijk in. Al met al was het fijn om terug te zijn en na wat babbelen met Adi & Mariam, zijn we lekker gaan slapen.
 

Dinsdag 14 juli 2009 Jeffrey

Na 9 uur wachten op Bali hadden we eindelijk een vlucht naar Lombok! 20 minuten vliegen en we zijn er. Adi, Baung en Cuk kwamen ons ophalen en onderweg was ik verbluft met wat ik allemaal zag! Allemaal zwartjes haha en iedereen ziet eruit als mij... Dat geeft een raar, maar fijn gevoel! Aangekomen in Kampung Loco is het even wennen... We zijn 50 jaar terug in de tijd! Eerst lekker een kopje “kopi Lombok” en ik raakte aan de praat met Adi. Hij zei, zal ik je rondrijden en ik zei OK! We zijn naar een heuveltop gereden op N-W Lombok. Je zag het koraal in de zee en ook de Gili eilanden! Heel mooi uitzicht! We hebben lekker kokosnoot gedronken en gegeten en toen we weer terug naar Senggigi. We hebben wat gegeten en gedronken in Shunshine Restaurant aan het strand en toen weer terug naar de kampung waar Mariam voor ons had gekookt en het was heerlijk! Ik had die dag meteen een goed vriend erbij!
 

Maandag 13 juli 2009 Jeffrey

De dag van vertrek! Eindelijk! Maar met veel dubbele gevoelens.... Wat moet ik verwachten?... Opa in het ziekenhuis... etc... och ja, gedachten op nul en gewoon gaan dan maar... eerst een lange tijd wachten op het vliegveld in Bruxelles en dan eindelijk het vliegtuig in voor een hele lange vlucht naar Indonesië!!! Via Frankfurt toen 11 uur! In het vliegtuig ( met een hele leuke buurman die ik bijna uit het raam heb geschopt...hahaha). Eindelijk aangekomen in Jakarta eerst rustig een sigaretje gerookt en dan op zoek naar een vlucht richting Lombok. Maar er vloog niets meer, alleen naar Bali. Dus die hebben we maar gepakt. Op Bali aangekomen was het lekker rustig en we zijn die nacht op het vliegveld gebleven. Pap was een beetje verdrietig vanwege opa, dus dat was niet zo leuk, maar opa wilde dat we gingen, dus het komt wel goed zei ik!..
 

Maandag 13 en dinsdag 14 juli 2009 Nick

Eindelijk is 't dan zover, de dag van vertrek. Tegen 12:00 u. hebben we alles gereed staan. Jeffrey gaat nog even naar zijn moeder, Daisy en Djariah om afscheid te nemen. Joep en Marijke komen eraan om ons naar Brussel te brengen. Lekker nog een kop koffie en wachten tot Stance er is. Ma Gaspersz komt ook nog binnenvallen, voordat ze naar pap in het ziekenhuis gaat. Voor haar gevoel moest ze toch erbij zijn als we vertrekken. Het dan ook een zeer dubbel gevoel, want eigenlijk was het de bedoeling dat pap en mam mee zouden gaan, maar helaas wordt dit verhinderd door de ziekte van pap. Om 13:00 uur is Stance gearriveerd en zijn we klaar om te vertrekken. We nemen afscheid van mam, die het er zichtbaar moeilijk mee heeft! Jeffrey neemt afscheid van Derk, hij kon het toch niet laten om toch eventjes gedag te komen zeggen. Dat is is pas een vriend! Het is tijd om te gaan.De rit naar Brussel verloopt rustig en snel. Rond 15:00 uur komen we daar aan. We parkeerde de auto's en gingen direct naar de incheck-balie. Eenmaal de bagage afgegeven gingen lekker koffie drinken bij Star Bucks. Wij zijn ruim op tijd dus we kunnen buiten nog lekker genieten van een sigaretje. Rond 16:00 uur nemen we afscheid van Stance, zij wilde op tijd terug zijn. “we keep in touch” v..w.b. De voortgang van de gezondheid van pap. Tegen vijven gaan we richting de gate, dus ook afscheid nemen van Joep & Marijke. Een vreemd gevoel dat we deze reis zonder hun gaan. Maar ja, daar staat tegenover dat zij in oktober voor 5 maanden gaan (Baas boven Baas). De vlucht naar Frankfurt zitten we bij elkaar, echter naar Jakarta zit ik een eindje uit de buurt, tida apa apa! TV kijken was niet te doen met dit slecht beeld. De service/cq maaltijden waren ook al niet om naar huis te schrijven, helaas was die “duitse grundlichkeit” ver te zoeken, iets wat wij niet gewend zijn. In Singapore moesten we het vliegtuig uit om vervolgens een klein uurtje later weer in te stappen voor het laatste stuk naar Jakarta, pffff. Met een vertraging van een half uur landen we op Soekarno Hatta Airport. Dus nu een visum kopen en door de immigratiedienst. Eenmaal buiten een sigaretje en welkom in Indonesië voor Jeffrey. Ik pleegde een telefoontje naar de kampung en stuurde een sms naar Nederland. We gaan vervolgens op zoek naar een ticket om naar Lombok te komen. Dit ging echter niet zonder slag of stoot. Er waren alleen 2 ticket balie's open, waarvan Merpati geen rechtstreekse vlucht had en Garuda er een had rond de middag??? Als alternatief konden nog vanavond naar Bali om morgenochtend naar Lombok te vliegen, of in het slechtste geval de boot te nemen. Unaniem werd besloten dit te doen. Zo komen we toch weer een stukje dichterbij!!!. Om 21:00 uur vertrekken we naar Denpasar, waar we na anderhalf uur landen. Snel naar buiten en naar de ticket balie's om te kijken of we al een ticket konden scoren, helaas alles was gesloten. Op het vertrekbord konden we wel zien dat er vanaf 08:00 uur de eerste vluchten naar Matarm gepland stonden.We besluiten gezien het tijdstip nu, dat we op de airport blijven. We gaan zitten nabij een 24-uurs toko, waar Elise en Jeffrey zich tegoed deden aan een potmie en voor mij vooralsnog alleen maar water. Ik was nog herstellende van de koorts die ik afgelopen week had. Intussen  heb ik nog telefonisch contact gehad met Sylvain, die mij uitgebreid vertelde over de situatie van pap. Ze hebben hem naar de Intensive Care gebracht, waar hij aan de beademing is gelegd. Het was ernstig, maar volgens de arts niet levensbedreigend. Volgens de gesprekken was het beter op deze manier, zodat zijn lichaam tot rust kan komen. Zo brengen we de nacht door in afwachting dat er een ticketbalie opengaat.